Ziutek zimą

      Zima przyszła do nas późno, ale za to z wielkim mrozem i opadami śniegu. Marzyłam, że w tym roku będzie łagodniejsza i taka ciepła, jak na przykład w Paryżu. Kwitną tam w tej chwili wiosenne kwiaty. Niestety, nasza szerokość geograficzna nie pozwala na tak daleko idące zmiany. Pozostaje tylko dziękować aurze, że zima zawitała dopiero pod koniec stycznia.
      Najbardziej szkoda mi dzikiej zwierzyny i ptaków. Ptaki zaczęły urzędować stadami w naszych karmnikach. Gdy nie było śniegu, karmniki świeciły pustkami.
Jak może pamiętacie mamy dziką kaczkę (jakaś mieszanka), Ziutka. Pisałam o nim TUTAJ, zainstalował się u nas wiosną i został, bo jest mu tu bardzo dobrze, chyba także zimą. Mało tego, że miał do dyspozycji nasz staw, to jeszcze akwen naszych sąsiadów-przyjaciół.
      Z czasem stał się "naszym wspólnym" Ziutkiem, rezydującym raz na jednym, raz na drugim stawie. Przelatuje sobie z wody na wodę, w zależności od swego kaprysu, bądź okoliczności, jakimi mogą być np.: zbyt duży gwar albo brak towarzystwa albo nocne wizyty drapieżników. A że Ziucio lubi towarzystwo i do tego towarzystwo człowieka, to zawsze jest tam, gdzie się więcej dzieje...
     Oczywiście, jest przez nas regularnie dokarmiany, co szczególnie ważne teraz, w zimie. Codziennie wykładamy mu pszenicę, a przy okazji prowadzimy z nim rozmowy. Gdy widzi jak ktoś do niego idzie, potrafi podfrunąć bliżej. Nie boi się psów i nauczył się jeść z ręki. Gdy go wołamy, Ziuciu!, stroszy piórka na głowie (powstaje mu czubek) i przekrzywia główkę. Jest uroczy :)

Na poniższym zdjęciu właśnie stroszy czubek!

Dostał w spadku psie budy (po jednej na staw, psy nigdy w nich nie mieszkały), jako zimowe domki. Staw, na którym zimą przebywa, cały czas jest napowietrzany, aby woda nie zamarzała. Woda jest w obiegu zamkniętym, pobierana ze stawu elektryczną pompą, wylewa się z rury wielkim strumieniem, dzięki temu w tym miejscu woda nie zamarza. Wszystko dla Ziucia, aby mógł pływać i w razie niebezpieczeństwa mógł uciec na wodę.

Ziutkowe towarzystwo

Ziutek do tej pory miał wielu przyjaciół wśród kaczek krzyżówek, raz było ich nawet 20 sztuk! Korzystały też z wykładanego jedzonka i również przestały się nas obawiać. Ale ostatnio nasz Ziucio był samotny, kaczki gdzieś odleciały. Ciekawe gdzie, bo tylko w tym miejscu woda nie jest skuta lodem, nawet rzeczka całkiem zamarzła!
Boimy się, aby kaczor nie przymarzł do lodu, bo uwielbia na nim stać i to bez ruchu. Schodzimy do niego często w dzień, a nawet i nocą, aby się rozruszał. Ech.... Takie to mamy ptasie obowiązki :) Ale miłe obowiązki, bo wiemy, że nasi skrzydlaci przyjaciele mają u nas dobrze, a jedzenia i opieki pod dostatkiem :)
    Ostatnie mrozy - a było u nas w nocy sporo poniżej minus 20 stopni - spowodowały, ze Ziutkowi po kąpieli w przerębli zamarzają pióra. Teraz więc pojawił się pomysł, by rozgrzewać go urządzeniem typu farelka lub dmuchawa. I dziś zostało ono zainstalowane na brzegu - Ziutkowi się spodobało, siedzi w pobliżu. W tej chwili wprawdzie na termometrze jest "tylko" minus 13, ale ze względu na b. silny wiatr, temperatura odczuwalna - wg serwisu AccuWeather - sięga minus 30 stopni.

 Na zdjęciu poniżej, spacer kaczek po lodzie:)
I wróciło kilka innych kaczek! Ziutek znów nie jest samotny. Zapewne, jak my, marzy o ociepleniu, które podobno przyjdzie za dwa dni. Oby :)

 

Pozdrawiam wszystkich serdecznie!
Witam nowych obserwatorów, bardzo mi miło, że dołączyli do mojej witryny. 

Pawanna