Moje późne lato

Witam wszystkich bardzo serdecznie.
Mamy już jesień, a ja dziś chciałam powspominać minione, późne lato, które zbyt szybko uciekło. Szkoda, bo bardzo je kocham. Te wszystkie kolory, ciepło, słońce i śpiewy ptaków. Nawet kocham upały, chociaż dają się we znaki. Dla mnie wiosna i lato są najpiękniejsze. Napełniają mnie optymizmem, radością i chęcią do życia. Niestety, nadeszła jesień...
Ale w dzisiejszym dniu tym się nie martwię, bo przedstawiam Wam jeszcze letnie kolory w moim ogrodzie:)

Nasz domek w pełnym, słońcu.

Poniżej moje ulubione kwiaty późnego lata, floksy. Są niezawodne, kwitną do tej chwili. Poświęcam im trochę czasu, gdy przekwitnie wiecha ucinam ją. Taki zabieg mówi roślinie, że należy znów wykształcić kwiaty:) Tym sposobem przedłużam ich kwitnienie.

Tak jeszcze pięknie  kwitną  floksy.

Natomiast na żółtej rabacie także jest wesoło. Jeszcze nie zakończyło się kwitnienie rudbekii, nachyłków, języczek czy pięciorników. Jest także żółta róża parkowa i (niestety) nawłoć. Nawłoć sama przywędrowała z dzikich, okolicznych łąk. Jest moim utrapieniem.

Późnym latem, jak dla mnie, najpiękniej wyglądają kwiaty hortensji. W ogrodzie mam głównie  odmiany hortensji bukietowych.

Anabell

Anabell , Vanille Fraize, Grandiflora

A poniżej hortensja ogrodowa. Niestety, te odmiany źle znoszą nasze zimy i nie kwitną, gdyż przemarzają im pąki kwiatowe. W tym roku zakwitły. I to było dla mnie prawdziwe święto:)

Naszego pieska Cykorka zainteresowały kwiaty w koszyczku. Co prawda one nie pachną, ale może się nimi pobawić i to lubi. Cykor to mały urwis:)

Jeszcze kwitną i inne kwiaty. Na przykład śliczna różyczka pnąca o wiotkich pędach, Super Dorothy Heldoro. Jej kwiaty zebrane w gęste wiechy, pojawiają się od maja do przymrozków. Jestem nimi zachwycona!

To takie miłe zakończenie lata...

Aby zatrzymać lato na dłużej pomyślałam o ozdobieniu skrzynki letnimi kwiatami...

Wybrałam papier ryżowy z kwiatami w koszyczku i ozdobiłam wieczko. Jest to decoupage z pewną innowacją.

Niektóre z kwiatów i liści są 3D.

Wyszło dość interesująco, a kwiaty 3D są dla mnie urzekające. Użyłam do ich zrobienia pasty strukturalnej, mieszając ją z odrobiną farby akrylowej. Z kolei boki pudła pomalowane są farbami kredowymi w trzech kolorach. Wyszło niebanalne tło, na które przykładałam szablon i wymalowałam wzór. Wzór w dwóch kolorach, drugi z lekkim przesunięciem.

Osobiście bardzo jestem zadowolona z mojej skrzynki i od razu znalazłam dla niej zastosowanie. Trzymam w niej dekory wyciśnięte z super lekkiej masy, których używam do innej pracy... zdjęcia tej pracy w innym poście.

I tak mam pamiątkę z lata!

Na blogu u Reni trwa zabawa w "babie lato". Lubię babie lato w słońcu i przy lekkim wietrze, wtedy czuję radość. 

Zgłaszam swoją skrzynkę do tej zabawy z nadzieją, że Renia uzna moją pracę:)

Na zakończenie opowieści o lecie i jego urokach, zostawiam dla Was kwitnący jeszcze LEN.

Wszystkich ściskam serdecznie i życzę słonecznej jesieni.

Co piszczy w naszych krzakach

Witam kochani serdecznie. Dziękuję bardzo za Wasze liczne wyrazy współczucia z powodu śmierci mojej Mamy.

Trudno się z tym wszystkim pogodzić, ale życie toczy się nadal. Mama jest w moim sercu i tam pozostanie na zawsze.

*************************************

Znów długo nie pisałam, ale trudno się po tym wszystkim pozbierać. Ale dziś chciałam opowiedzieć Wam o tym, co przez ten czas działo się u mnie w ogrodzie. Moje krzaki bardzo nabrały objętości, rozrosły się i są jeszcze bardziej tajemnicze.

Jak wcześniej pisałam o mojej przypadłości (tutaj) nadal jestem mocno unieruchomiona, dopiero pod koniec lipca będę mogła chodzić o kulach. To aż dwa miesiące bezruchu! Mój azyl to taras, tu przebywam cały dzień, mimo wszystko szczęściara ze mnie!  Mogę patrzeć na zieleń. Mąż mnie wywozi na taras zostawia (oczywiście z zaopatrzeniem we wszystkie potrzebne rzeczy), a sam robi za nas dwoje w ogrodzie i domu. To kochany facet:)

Od rana obserwuję pobliskie drzewa i krzewy. Nawet nie zdawałam sobie sprawy z tego ile jest gniazd w lesie i ile mam ciekawych mieszkańców ogrodu...

Proszę co zasiedliły ptaszki....garnek na płotku do warzywnika! Wewnątrz garnka jest piękne, wysłane mchem, gniazdo. Ciekawe kto je wykonał?

Jestem śliczna, myślę, że tak o sobie myśli makolągwa:)

I zaobserwowana przeze mnie para zakochanych sierpówek, usiadła na kikutach starego jałowca.

Poniżej szczygieł zmykający z tarasu.

I zdjęcie podlota sójki.

Obserwowałam walkę ptasich  rodziców z krogulcem. Ten upatrzył sobie nasz las i atakował młode podloty. Czasem z łupem odlatywał daleko, ale zdarzało się, że wypuszczał je ze szponów. Rodzina tych poszkodowanych ptaszków krzyczała przeraźliwie odganiając go od małych.

 Ach ta przyroda...

Maj, czerwiec i lipiec to piękne miesiące, przepych kwiatów bardzo mnie cieszył i syciłam oczy ich widokiem. Róże obsypane były kwiatami, o słodkim zapachu. Większość z nich kwitnie nadal.
Przede wszystkim 21-letnia róża Louis Odier, o której dużo pisałam tutaj. Jest cudowna, pachnąca i ciągle kwitnąca :) Całkowicie zawładnęła różowym gazonem.

Wejście do warzywnika również obsypały róże, zamiast warzyw też są róże:)))

A tutaj przed domem, kwitnąca "czapka" białej, zebranej w grona róży. Nie wiem co to za odmiana, dostałam sadzonkę w prezencie. Budzi zachwyt tak bujnym kwitnieniem. Niestety, już go nie powtarza. Zostawiam jej owoce na zimę. Są drobne i ptakom smakują, i prześlicznie wyglądają przyprószone śniegiem.

Oprócz róż kwitły też inne kwiaty, jak moje ulubione naparstnice, piwonie, klematisy, lawenda i... stokrotki.

Tu powojnik Asao.

A to bardzo ciekawa piwonia bylinowa o pojedynczych kwiatach.

Kwiaty lawendy obsypane były białymi motylkami.

I kwitnące stokrotki, niezawodne kwiatuszki.

Cieszyliśmy się czereśniami, ale w tym roku była ich tylko garstka. Zjedliśmy może trzy kilo, resztę opędzlowały ptaki:)

I znów w tym roku straciliśmy jedną gałąź naszego, ulubionego orzecha włoskiego. Tak od trzech lat łamią się mu konary (orzech bardzo stary), w tej chwili został jeszcze jeden. Nie pozwoliłam całkiem wyciąć drzewa, ponieważ wymyśliłam sobie pnącą różę na pozostawionym wysokim pniu! Taka naturalna podpora dla pnącej róży wygląda ciekawie i jest romantyczna:) 

Dodam jeszcze, że... odwiedził nas niesamowity gość. Piękny w swej brzydocie. Olbrzym, rozpiętość skrzydeł ponad 7 cm, gruby odwłok i grube czułki... Wyglądał bardzo egzotycznie i wzbudził we mnie nieprzyjemne uczucie, brrr.

Jest to ćma, bardzo rzadko spotykana. Motyl ten to zawisak tawulec. Zawisaki pobierają nektar z kwiatów za pomocą długiej i cienkiej ssawki, zawisając przy tym nad kwiatem.  Piękny prawda? Podoba się Wam? Ja się nim zachwyciłam.

Jeszcze nie napisałam o grzybach, które rosły w naszym ogródku warzywnym. To smardze jadalne. Było ich całkiem spore poletko.

Tyle w skrócie o otaczającej mnie przyrodzie.

Nie będąc chodzącą, niestety praca w ogrodzie mi odpadła, więc staram sobie znaleźć inne zajęcia. Mam ich całkiem sporo i nie nudzę się.

Między innymi robię biżuterię z koralików (Toho-15). Są to takie oto kolczyki:

Nad wszystkim czuwają moje pieski:)

Oj mogłabym jeszcze dużo wymieniać co działo się przez ten czas w moich krzakach. Myślę, że powstaną nowe posty i pokażę jeszcze mój ogród i pochwalę się rzeczami, które zrobiłam.

Tymczasem pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę miłego tygodnia.