Moc blogowego wsparcia

Blogowe życie to nie tylko wirtualny świat i wirtualne spotkania przy czytaniu blogów. To przyjaźnie między osobami często nieznającymi się osobiście.
Okazuje się, że wystarczy jeden ruch, jedno słowo i posypie się lawina... Lawina cudownych kartek z życzeniami powrotu do zdrowia. Taki Wasz cudowny gest wiele dla mnie oznaczał, codzienne listy i uśmiech na twarzy! To niesamowite doświadczenie.
Moje ostatnie milczenie, trochę dłuższe niż zwykle, wynikało z mojego pobytu w szpitalu, gdzie przeszłam operację wymiany prawego biodra. Trudną operację, bo też mój przypadek był inny niż standardowe zabiegi tego typu. Kilka lat temu podczas pobytu w Anglii miałam wypadek rowerowy. Mknęłam z góry jak szalona i... więcej nie pamiętam. W szpitalu okazało się, że mam złamany prawy bark i ogólne, spore potłuczenia. W UK zostałam poskładana, w Polsce kontynuowałam leczenie i rehabilitację. Niestety, ani tam, ani u nas nikomu nie przyszło do głowy, by zrobić mi dokładne badania także innych części ciała. Szkoda, bo po ok. 2 latach zaczęłam mieć bóle w biodrze, drętwienie nogi, z czasem przyszło utykanie, w końcu konieczność poruszania się o kulach, z których korzystałam przez ostatni rok.
Nie chcę Was zanudzać szczegółami, zwłaszcza medycznymi, a także moimi perypetiami ze służbą zdrowia. Powiem tylko, że spotkałam w tym czasie wspaniałych lekarzy, którym zawsze będę wdzięczna i takich, których kompetencje i stosunek do pacjenta są na poziomie zerowym. Dzięki tym pierwszym udało się w końcu zdiagnozować przyczynę moich boleści i podjąć decyzję o operacji biodra uszkodzonego właśnie podczas tamtego wypadku.
Kochani, teraz znowu czuję się wspaniale, choć jeszcze obolała po szpitalu. I powolutku uczę się od nowa chodzić. Cudowne uczucie :) :) :)
I Wy mi w tym pomagacie. Dziękuję Ewie Jurewicz za wywołanie tej lawiny korespondencji i miłych prezencików. Dziękuję Wam wszystkim za okazanie tak dużo serca. Cieszę się, że Was mam :)
Poniżej prezentuję karteczki, które od Was otrzymałam. Być może kogoś pominęłam lub coś przekręciłam, za co bardzo przepraszam. Ale karteczek otrzymałam tyle, że aż trudno było uwierzyć, nie tylko mnie, ale także naszemu miłemu listonoszowi, który co dzień je przynosił.

Od Lidzi - Czarnej Damy

Od Oli

Od Tereski

Od Mici- Marzenki

Od Ewy Jurewicz

Od MałgosiX

Od Bożenki

Od Hani Pater

Od Ani Iwańskiej

Od Lucy

Od Basi

Od Agulka

Od Agatki

Od Allienor

Od Agnieszki

Od Marylki

Od Beaty

Od Efci Raj

Od Uli

Od Małgosi z Gosikowego Zakątka

Od Ani - Nawanny

Od Małgosi B

Od Krysi

Od Grażynki Chrapek

Od Inki Art

Wszystkie prace i prezenty są małymi dziełami sztuki, piękne i od serca. Jeszcze raz bardzo dziękuję Wam za wszystko.

Postanowiłam wszystkie karteczki umieścić w segregatorze, który kiedyś otrzymałam w prezencie od Ewy Jurewicz.  Segregator czekał na swoją chwilę i się doczekał:) Będzie to wspaniała pamiątka.

Post wyszedł troszkę długi, ale trudno nie pochwalić się prezentami, które otrzymałam. Przepraszam także za jakość zdjęć, kolory w niektórych przypadkach są przekłamane.

*****

20 listopada 2017 roku, znów otrzymałam kolejne karteczki, bardzo serdecznie dziękuję

Uli H

Dorocie, tej co ma Kota:),

i Weronice - Lady Savage

Jeszcze się chwalę, że karteczki od Was przyniósł mi listonosz także pod koniec listopada i na początku grudnia. Bardzo serdecznie dziękuję:

Ewince Nowej

Annette

Dusi

Tinie

Oli 

Akrimeks

Sciskam i jeszcze raz dziękuję.

Dla Was róże z mojego ogrodu.

Rhapsody in Blue

Dziękuję za Waszą obecność i pozdrawiam  bardzo serdecznie.