Szukałam wiosny...

Wczoraj wyszłam z pieskami na codzienny spacer. Ale to był spacer z postanowieniem. Chciałam sprawdzić, jakie są oznaki wiosny w przyrodzie.
Słonko pięknie świeciło - to już pierwszy wiosenny symptom, widziałam też klucz ptaków na niebie, chyba żurawie, ale o dziwo leciały na południe, a nie na północ. To mnie trochę zdziwiło i rozśmieszyło. Ale może tak szukają odpowiedniego miejsca na lęgowisko!
Po wyjściu z domu od razu zobaczyłam przebiśniegi, które zawsze kwitną w jednym miejscu i z roku na rok, powiększają swoją objętość, czyli jest ich coraz więcej.

Kwitnie też oczar, jego dziwne kwiatki zachwycają, ale ten krzew zakwitł już w styczniu, więc to nie jest oznaka wiosny, on po prostu tak ma.

Przechodząc przez ogród widać już kwitnące leszczyny. Pięknie wyglądają ich żółte "kiełbaski".

 Poniżej zdjęcie kaliny, ta roślina też niebawem zakwitnie. Jej nabrzmiałe pąki kwiatowe już się mocno rozchylają i tylko patrzeć, jak wystrzeli kwiatami i ich zapachem. Kalina to piękny krzew, lubię jej owoce, które wykorzystuję do wianków.

Idąc w stronę stawu mijam krzewy derenia jadalnego. Jego owoce są niezwykle smaczne i nadają się do robienia nalewek. Bardzo lubię nalewkę z tego owocu.

Z kolei przy stawie posadzony jest krzew tawliny jarzębolistnej. Bardzo się rozrosła, średnica krzewu dochodzi do około 5 m. Już zaczynam ją wyrywać, bowiem tawlina ma jeden minus - rozłazi się po działce przez grube rozłogi, jak perz. Od perzu różni ją jednak to, że ma piękne kwiecie. Latem obsypana jest białymi kwiatami zebranymi w duże, stożkowate wiechy. Krzew ten także już ożył, pąki liści już się rozchyliły na dobre.

 Idąc dalej do lasu za rzeką, mijam olchy i wierzby. Na wierzbach są już bazie, nieśmiało pokazują swoje kotki.

Na moich ulubionych górkach zieleni się ozimina.

 Moje psy też czują wiosnę, biegają po ściernisku jak szalone. Uwielbiamy tu chodzić, to znaczy ja i moje psy! Jest tu niesamowita przestrzeń i czuję się wolna i lekka jak ptak, tylko brak mi skrzydeł. Ale czasem rozkładam ręce i biegnę z góry, a psy za mną:)

W lesie słychać głośne ptasie śpiewy, ale nie tylko w lesie. U nas w ogrodzie, na pergoli siedzą ptaszki i czekają na ziarenka. Jeszcze je dokarmimy, nocą są przymrozki.

Wszędzie wychodzą żonkile, czosnek ozdobny, tulipany, krokusy...Wiosna jest, przyszła i do tego dość szybko, bo nigdy na początku marca, u mnie na wschodzie, nie widziałam główek wychodzących żonkili i krokusów.

 Już inny humor mi dopisuje, wiosna jest moją ulubioną porą roku, cieszę się, że wszystkie symptomy w ogrodzie wskazują na jej obecność. Jeszcze czekam na cieplejsze nieco dni. Ale będą, na pewno.

Pozdrawiam serdecznie do mnie zaglądające osoby i bardzo Wam za to dziękuję. Jesteście kochani.
Pawanna